76
Doğanın sevgi dolu kolları bugün otizmli çocuklarımızı sardı-sarmaladı. Anne ve Babaları ile birlikte özgürce hareket etmenin, derenin akan suyuna dokunup şelale ve kuş sesini dinlemenin farkina vardilar, koştular, yüksekten korktular, bir kaç heyecanli geçiş yaptılar. Yürüyüş sonrası annelerimizden biri"bu yürüyüş oğlum için mucizevi bir şey, yürüyemez diyordum" deyince amacımıza ulaştığımızı anladık,çok mutlu olduk. Kendinizi ve çocuklarınızı doğadan mahrum bırakmayın, ATIN KENDİNİZİ DOĞAYA. Uğur Şimşekkaya / Yürüyen ayaklar seyahat bloğu.
Fotograf Galerisi
